İsyanım insanlara
Sevgi doluydu kalbim
Edildim, yerimden yurdumdan
Kalmadı, şimdi mecalim
İsyanım şu yüzsüz insanlara
İsyanımdır insanlara
Ne vefa bilirler
Ne dostluk
Ne iyilik bilirler
Nede birlik
İsyanım insanlara
Veren el değil
Hep alan el
Yediren değil
Hep yiyen
İsyanımdır insanlara
Ticaretleri, hile
Konuşmaları, riya
Yolculukları, kaza
Komşulukları, eza
İsyanımdır İnsanlara
Ağızlarından bal damlar
Kalpleri zehir saçar
Boza diye bağırıp
Kirli suyu satar
Ey Allahım
Sana isyankar olmaktan
İnsanları kandırmaktan
Gönül kırmaktan
Anlatıp,anlaşılamamaktan
Yüceler yücesi Rabbim, sana sığınırım
Kayıt Tarihi : 20.5.2013 11:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu Şiirin hikayesi insanların ne kadar değişken olduğunu dile getiirmek için yazdım
![Orhan Ayar](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/05/20/isyanim-insanlara.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!