İsyanım gönül Şiiri - Ahmet Coşkun

İsyanım gönül

Vurdun yine gönül dağlara
Dağlar dayanmaz ahu zara
Dertler artar atarsın nara
Sarmaz yaranı kimse sarmaz

Savurur emeğin yelinen
Kumpas kurar sana elinen
Zehri döker yalan dilinen
Canın gider ciğeri yanmaz

Pirin dergahına varayım
Hakkın divanında durayım
El kol tutmaz yara sarayım
Garibin hakkı yerde kalmaz

Gönül dağlara duyur beni
Helal sofranda doyur beni
Çekinme yârim buyur beni
Sevenin gönlünde gül solmaz

Coşkûnî etraf yalan yamuk
Derindir yara tutmaz kabuk
Varsa hekimin gelsin çabuk
Bu diyar derde derman olmaz

Coşkûnî - Ankara - Aralık 2021