İsyanım Gecelere Şiiri - Banu Doğan

İsyanım gecelere,
karanlığın sessiz çığlıklarına.
Gözlerimde uykusuzluk,
kalbimde tarifsiz bir hüzün.
Her gece,
yıldızların altında seni ararım.
Ama karanlık,
yalnızlığımla alay edercesine sessiz.
Ay ışığı bile teselli etmez,
ruhumun derinliklerindeki bu boşluğu.
İsyanım gecelere,
sana ulaşamamanın acısıyla.
Her anı bir başka dert,
her saati bir başka sancı.
Saatler akar yavaşça,
zamanın kıskacında sıkışıp kalırım,
bir umut ışığına hasret.
Gözlerimi kapattığımda,
hayalin düşer aklıma.
Ama ellerim boş,
gözyaşlarım ise sonsuz bir ırmak.
Sanki sen varsın yanımda,
ama her dokunuşumda kaybolursun,
bir hayalet gibi uzaklarda.
İsyanım gecelere,
bu bitmeyen ayrılığa.
Saatler geçmez, zaman durur,
ve ben, sensizliğin içinde kaybolurum.
Her köşesi karanlık bu odanın,
her bir gölgesi anılarla dolu.
Geceler uzun,
düşünceler derin.
Her an seni düşünmek,
bir işkenceye dönüşür.
Kalbimde yankılanan her sözün,
beynimin kıvrımlarında yankılanır..
İsyanım gecelere,
çünkü her gece sensiz.
Gecenin karanlığı,
kalbimin ağırlığını daha da artırır.
Bir fısıltı duyarım rüzgardan,
belki de senin adın.
Ama bilir miyim,
bu sadece bir yanılsama, bir hayal kırıklığıdır.
Penceremde süzülen ay ışığı,
sana dokunmak ister gibi gelir.
Ama ellerim boş,
sadece soğuk camın ötesi.
Dışarıda hayat devam eder,
ama içimdeki bu fırtına dinmez.
İsyanım gecelere,
çünkü gündüzler bile anlamsız.
Geceler sensiz olunca,
gündüzler de çekilmez olur.
Güneş doğar ama ışığı sönük,
seninle parlamayan bir sabah.
Gözlerimde bir damla yaş,
yüreğimde bin bir sızı.
Her gece bu isyan,
büyür, büyür de büyür.
Bir umut ışığı ararım göklerde,
ama yıldızlar bile kayıtsızdır derdime.
İsyanım gecelere,
çünkü karanlık sensiz.
Bir çıkış ararım bu derin kuyudan,
ama her adımda daha da batarım.
Yalnızlığın sessiz çığlıkları,
kulaklarımda yankılanır durmadan.
Bir gün belki,
geceler bana dost olur.
Ama o güne kadar,
bu isyan bitmez, bu hüzün dinmez.
Her yeni gecede seni ararım,
her doğan ayda seni bulurum sanırım.
İsyanım gecelere,
çünkü sensizlik bir yara.
Ve bu yara,
geceler boyu kanar, durmaz, dinmez.
Kalbimde açılan bu derin uçurum,
her gece biraz daha genişler.
İsyanım gecelere,
çünkü her yıldızda sen varsın.
Her karanlıkta bir ışık ararım,
ama bulamam.
Ve bu isyan,
bir ömür boyu sürecek,
sensizliğin gölgesinde...