İsyanım Ben Şiiri - Rahim Recep Akdora

İsyanım ben

ben adaletsizliklerde isyanım
isyanım taşı sürükleyen selde

duymayan kulakların,
görmeyen gözlerin gadrine uğradım.
Hiçbir meramım anlaşılamadı duyarsızlıklarda
Kimseye selamsızlıklarının nedenini sormadım
Hep birileri sızma uğraşında
birilerinin içtenliğine

Halbuki
doğanın kanunu varolma savaşıdır
Doğanın kanunu anlaşmak,
yardımlaşmak,
güç oluşturmak
Sular suları kovalar
düşene dek denizinin kucağına
Rüzgar rüzgarın peşindedir
çarpar duru dağlara, taşlara

Duymayan kulaklarda isyanım ben
İsyanım görmek istemeyen gözlerde

“Delik demir icat oldu mertlik bozuldu! ” demiş Köroğlu
Kurşunun çaresizliği
gözyaşı düşüncede iz bırakan
Entrikalar bir yılan buz estiriyor
donduruyor ulusal gururu
Kötü amaçlara bedel
kayboluyoruz
Kendi içimizde

Bizi bizden başka kimse anlamaz
Bizi bizden başka kimse anlamak istemez
Kendi varlıkları uğruna hiçe sayılıyoruz işte isyanım burada
Bırakın beni ben kendi bahçeme kendi güllerimi kendim dikeyim
Bırakın kendim arayayım madenimi,
Kendim kazayım dağlarımı
ovalarımı kendim süreyim
kendim toplayayım meyvelerimi
kıyafetimi kendim seçeyim
kendim bileyim kendi damak tadımı

yanan ateşin alevinde isyanım ben
isyanım ateşe körük olan rüzgarın arsızlığında