İsyanım... Şiiri - Pınar Koç

İsyanım,
kalbimin ezilen parçalarının
üstünü örtüp,
sessizce susmak oldu sadece...
belki güneşli bir gün daha vardı
ama ben bunu hiçbir zaman göremedim!
Kırılan aynaların parçalarından topladım
Yüreğimin asla bir araya gelemeyecek olan
Sessiz umutlarını...
Sessizce susmak oldu sadece karşında
Yaptıklarım
Acı çeken yüreğimin
Ağladığını sana gösterememek oldu
En büyük mutluluğum...
İsyanım,
Kalbimin ezilen parçalarını
hiçbir zaman gösterememek oldu.
Gurur mu dersin
Yoksa aptallık mı?
Belki sadece korkaklıktır!
Ama
Şefkat isterdim sadece...
Bazen bir çiçek,
Bazen bir anne şefkati...
Belki de isyanım
Zindanlarda kilitli kalan
Gerçeklerde...
Hayallerle yaşamamdı belki de
Yüreğime en büyük acıyı çektiren!
Mutluluğu hep hayallerdeki
Yüzüyle görmek istememdi...
İsyanım,
Şu küçük yüreğime
Bu kadar acıyı yükleyen
Hayata...
İsyan mı?
Tek yaptığım,sessizce
Susmak oldu sadece....

04.09.2002 10:05 böcek