Uzaktan seni gördüm bir tuhaf oldu içim
Simsiyahtı saçların bembeyaz olmuş şimdi
Bakışından belliydi hayat yıpratmış seni
Fırtınalar estiren senden hiç eser yoktu
Ben sana her koşuş ta sen benden uzak durdun
Ne bir kere aradın ne bir kere sordun
Kusurlar dilde miydi yoksa şaibe miydi
Nerede hata yaptık yoksa suç bizdemiydi
Aşk denilen yangında yandı kavruldu gönlüm
Çepeçevre çevrildim kurtulmak ne mümkün
Ne vuslata kavuştuk ne de hasretlik bitti
Zaman harcadı bizi bu aşka yazık oldu
Kayıt Tarihi : 4.6.2021 09:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayten Özgün](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/06/04/isyanim-47.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!