Dağların zirvesinde isyanım
Bulutlar kaplar başını bazen
Gömülür gama kedere
Neden her mevsimde karla kaplıdır
Neden hep mahrum çiçeklerden
Ve ayazında yanar canım
İsyanım geniş bir deniz kadar
Dalgaları vurur kalbimi
Ve yıkıyor kalbimin duvarlarını
Altında kalır canım.
Neden soğutmuyor yüreğimi
Tersine,ateş gibi yakar
İsyanım deli bir tayfun gibi
Öylesine çılgın,öylesine hırçın
Savurur yüreğimde ne varsa
Tozu dumana katar
Soluğunu tıkıyor umutlarımın
Ve boğuyor hayallerimi
Kayıt Tarihi : 4.7.2018 17:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Uğradığım ve gördüğüm tüm haksızlıklar üzerine duygu yükümü döktüğüm bir şiirimdir
![Ahmet Gümüş](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/07/04/isyanim-43.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!