Günlerimin sonu özlem oluyor maziye,
Ve başlangıçları sevk ediyor beni hayale,
Mana dilenmez ve Zaman affetmez
Hayat; bir muamma, Zaman; bir hakim,
Susturulmuş, sindirilmiş bir ömrüm var,
Bilakis isyankar ve de cüretkar bir nefsim var,
Kimseler ortak değil isyanıma, yalnızlık var,
Ve en büyük isyanı; Yalnızlık denilen yalnızlığa var.
Kayıt Tarihi : 8.2.2009 10:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gündüzalp Kayıhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/08/isyanim-23.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!