Cökmüsüm karanlik bir kuytuya,
ici sadece zindanlikta,
sorarim kendime neden ama neden hep ben diye,
dügümlenir bogazimda sözler ama gelmez geriye.
yüregim parcalanir birden,
yasadigim kabus dolu günler dolasir beynimde,
yasamak neymiski ölümü diliyorum o an,
ama elimde degil canimi alamam.
Allahima karsi bir haykiridr bunu yapamam,
kimselere derdimi dök
..........
..........
Kayıt Tarihi : 13.8.2002 19:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!