İsyanı SOlukluyorum Şiiri Şah Damarından ...

Akşamların geç olduğu bir mekandan sesleniyorum
Dağlar mora boyanıyor batmasına çeyrek kalmış
yaz güneşinin bakışlarından
Sesim gümrah ormanların dallarına asılıyor
İstenmeyen adam olmanın geriliminde boğuluyorum
Oysa ben mi istiyorum babamı sevmemeyi, üveyliği
Bakıyorum derimde dönüyor, derisinde dönmeyen kanlar
Kaldırsam diyorum hatırı; olmuyor aradan

İsyanı solukluyorum şiiri şah damarından yakalayıp
Can alıcı kuşlar kanat vurup üzerimden geçiyor
Biri dokunsa ağlayacağım; ağlama diyorlar
serde erkeklik var
Âhımı çıkarıyorum yüreğimin en ücra köşelerinden

Anlıyorum ki, ölüm ve sevgiyi kucaklamak gönlümün kârı
Ağır gelse de sürgün sevdaları içime yüklüyorum
Düşünüyorum; yıl bin dokuz yüz yetmiş altı;
bir yaz ikindisi
Vatandaşım, Vatan Caddesinde vuruluyorum arkadan
Şakaklarımdan akan kanlar, kaldırımları resimliyor

Gurbet zabtıyla kabulleniyorum sevgimin bedelini
On iki yaşımda ettiğim yeminle titriyorum
Yanıyorum sönmez ocakların titrek alevlerinde
Ceylan bakışlı kızların bende kalmış destanlarını yırtıyorum

Akşamların geç olduğu bir mekanda darmadağın
Günün devrilmesini düşlüyorum kara bakışlı gözlerle
Açılsın istiyorum çilelerin desenlediği bahtımın yazgısı
Aydınlığın muştuları bir gün verilir diyorlar
bekliyorum
İsyanı unutmak için bir gönül seferinde yapayalnız
Çilelerin desenlediği bahtımın anahtarını istiyorum