Isyan... Yaradana Şiiri - Gassan Satar

gecenin garip sesi kulaklarimda...
korkularım mı yalnızlığımda konuşan
oysa yalnizligimi duymadigimda..
yalnizligimi anlatamadigimda…yalnizdim..

sen duy beni … duymalisin.. yaradan
senden bilirim gunahi.. harami…
senden bilirim aski.. ayriligi..
senden bilirim yalnizligi…bir de isigi

icimdeki su umut denen firtina.
ah bir de aska duydugum o ozlem..
baba sefkatine vurgunlugum bir de

yaradan… duyuyor musun sesimi..
belki duyabilsen yalnizligi unutacagim..
belki aska bile ozlemim dinecek..

korkum yok cehennemden
korkum yok sonumdan
korkum yok bilinmeyenden
bilinmeyeni bilinir kilan hissedislerimde

bak inancima..
bak su sarsilmaz bakisima..
ah bir seytan degil isyan eden… benim
senin yaratimin.. yalnizliga esir ettigin

bir kucuk cocuk gibi
koynuna sarilip aglayacagim
ve sonra bagira cagira isyan
bilesin ki seytandan sonraki isyan benimdir

bilesin yaratandan sorulur hesap
oyleyse sen de su yuregimdeki bosluga bak..
inancimin odulu..
cennet mi..hani hurilerin mekani
kalsin biraz daha..
bana ben gerek
bendeki cennetin topragi

bilsen uzakligindandir bunca kaos
pecenin ardina sakladigin sefkatindendir
bunca aci.. bunca yikilmislik

sana inancimdandir bu besledigim umut bilesin..
inancimin dogruganliginda bekliyorum bak..
bilesin senden bilirim yalnizligimi
ve umudumu
ve umutsuzlugumu

hayal kirikligina ugratma beni
insanligin basina yeni bir bela sarma
aska doymamisligimin deliligini
atma seytana kanmaya hazir ruhlarin ustune
sana inancimdan
sana askimdan yeni bir seytan yaratma