Sa’d ibn Ebi Vakkas,
Gecenin karanlığında bevlediyor,
Açlık çığlıkları da bir bir yükseliyor
Farkına vardığı bir deri parçası görüyor,
Temizliyor, temizliyor ve ateşe tutup yiyor
Bu onun belinin doğrulmasına vesile oluyor
Buna mukabil, Rabbine candan şükrediyor.
Akşam erken iner mahpusaneye.
Ejderha olsan kar etmez.
Ne kavgada ustalığın,
Ne de çatal yürek civan oluşun.
Kar etmez inceden içine dolan,
Alıp götüren hasrete.
Devamını Oku
Ejderha olsan kar etmez.
Ne kavgada ustalığın,
Ne de çatal yürek civan oluşun.
Kar etmez inceden içine dolan,
Alıp götüren hasrete.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta