İsyan Türküleri Şiiri - Şair Hilaloğlu

Sabrın şarkısını söküp attım dilimden
İsyan türküsüdür bu çaldığım felek.
Garip koydun aşiretimden, ilimden
Bir kere gülmeye hasret bıraktın felek.

Allayıp pulladın, şirin gösterdin gözüme,
Bir sevgili uğruna şiir verdin sözüme,
En sonunda düşman ettin beni özüme,
Yalan söyledin, derde bağlattın felek.

Yaşattın zehir zemberek halde sevdayı,
Beyhude yere beklemişim meğer devayı
Üç günlük han imiş bilemedim dünyayı
Ekmeğime, aşıma sen ağu kattın felek.

Sevgili de yok artık kaldım bir başıma,
Hasret denizine de daldım bir başıma
Ak koydun, bakmadın sen genç yaşıma
Yaralarımı tuz, biberle dağlattın felek.

Hiçbir şeye yanmadım, yar gitti elden
Güleceksin sanmadım yar gitti elden
Mala, mülke kanmadım yar gitti elden
Gözümde yaşları hep çağlattın felek.

Dostları küstürdün el eyledin bana,
Gözyaşım arttırdın sel eyledin bana,
Güzeller güzelini de del’eyledin bana
Yolumu gam, kedere uğrattın felek.

Tutunacak dalımı kırdın elimde kaldı,
Hayatın çekilmez yükü belimde kaldı
Yüzünü gösterdin amma dilimde kaldı
Türkülerime isyanı sen ekledin felek?

Yurdumdan ettin kem talihin ardına
Sürdün, savurdun bir güzelin yurduna
Vatan denen sılanın kuşuna, kurduna
Anaya, babaya hasret bıraktın felek.

Bardağı taşıran son damla da düştü,
Gönül bir yanı, akıl bir yanı bölüştü,
Neyleyim artık sana, zulmün üşüştü,
Gücüm yetmiyor zalimsin sen felek.

İsyanım hep sanadır, intizarım sana
Feryadım sanadır, ah u zarım sana
Şikayetler çoğaldıysa yazarım sana
Hilaloğlu’nu dertle mi yoğurdun felek?