Moralsiz ruhum, asi oluyor kardeş.
Kimsesizlik ruhumda, bulamadım eş.
Bu bedende, felekte oluyor kalleş.
Acınacak halime, sen yetiş kardeş..
Allah diye içimde, söner gidersin.
Neden desen, Osman'ı hiç sever misin?
Sevmezsin, dert kederi bana verirsin.
Birazcık sevsen, beni sevindirirsin.
Yeter ağlatma, bu zavallı kulunu.
Güldür yüzümü, tutam senin yolunu.
Elimden tutsan, dünyanın olmaz sonu.
Koyma önüme isyana giden yolu.
Osman Aközel
Osman AközelKayıt Tarihi : 17.5.2008 23:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir söz var, beni benden başkası hiç bir zaman anlayamaz. Kısa veya uzunda yazsam şiirin öyküsünü yine inanmayacaksınız. Şiirim beni anlatıyor. Ona ister inanın, isterseniz inanmayın. Ben o onlatılan ruh içerisinde bu şiirimi yazdım.
![Osman Aközel](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/05/17/isyan-mi-desem.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!