Ayaklarım tutmuyor..
Aşağıdaydım..
Yukarıyı görmüyorum
Bir kız gördüm..
hafta sonu düğünü var.. Cuma kınası var..
onu söylüyor..
bakıyorum..
yüzündeki mutluluk..
ben bu kadar mutsuzluğu hak edecek ne yaptım?
Ellerim titriyor..
boş boş bakıyorum..
yukarı çıkıyorum merdivenden..
ayaklarım tutmuyor..
O kız..
herkestanıyor..
nası bi kız olduğunu herkes biliyor..
kolları jiletli..
darmadağın bi kız..
erkek arkadaşından ayrıldıktan bir hafta sonra nişanlandı..
adının karışmadığı hiçbişii kalmadı..
o mutlu.. o kabul görüyor..
ben..?
Herkesin en iyi olarak bahsettiği..
hakkında tek bir dedikodu çıkmamış..
herkesin gıpta ettiği.. saygı duyduğu ben..
öylesine mutsuz..
Tanrım bunları hak edecek ne yaptım?
Bu kadar mı affedilmezim?
05.02.2008
Kayıt Tarihi : 14.3.2008 12:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)