İsyan günlükleri
Testere ellerle zaman dilim dilim kanarcasına akıyor kaybolmuş şehrin ardından
Kaldırım taşları gün sayıyor kör gözlerin hapsinin buhranında
Kurumuş lavanta çiçeklerinin ve orkidelerin ardında kalan bir hüzün karışmış kadın kokusu
Bir siren yankılanıyor sıradağlar gibi dizilmiş bir zamanın canlı ruhlarından doğmuş ölü bedenlerin mezarlarından
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Devamını Oku
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta