Ayyuka çıktı yoksulun ahı
Gözyaşıyla suladı toprakları.
Çekilmez oldu zulüm,
Keder
Açlıktan kavrulmakta yürekler.
Yaratana binlerce şükür diye diye
Uyuttular, ezdiler,
Anamızı bellediler.
Çıkar kafanı kumdan be birader
Yeter bu suskunluğun
Boş vermişliğin yeter.
Bitkin bedenlerin umut çığlığı
Yükselsin göklere
Yükselsin birer birer.
İşte geliyor!
Geliyor zalimin korkulu rüyası.
Bu çığlıklar ki
Parlayan özgürlüğün şafağı.
Kıralım zincirleri,
Kıralım tabuları canlar
Ayağa kalkın uyuyanlar.
Karnımız tok boş vaatlere
İsyan fışkırsın sokaklar.
Savaşmadan kazanılmıyor
Bir türlü kavuşamadığımız
Özlediğimiz mutluluklar.
Abdullah Demirel (17.09.2023)
Kayıt Tarihi : 18.9.2023 10:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
BİR İSYAN ŞİİRİDİR.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!