İstiyorum Şiiri - Adnan Öney

İSTİYORUM

Uzanmak istiyorum toprağa,
Şöyle eni konu, çırılçıplak…
Ayaklarımda köpük köpük serinliği Karadeniz’in,
Başımda kestanelerin koyu gölgesi…
Aklımda ne açlığı, ne sefaleti milyonların,
Ne savaş…
Ne “kaderin bu” denilen göçükteki madencim,
Ne birbirini boğazlayan kardeşlerim,
Ne ihanetler, satılmışlıklar,
Zerre kadar çıkar için kırk takla atan,
El-etek öpen insancıklar…
Kapının önüne nedensiz konulmuş işçiden bana ne?
Bana ne pazar artıklarından iki lahana yaprağı,
İki ezik domates arayan seksenlik kadından?
Kesilirse kesilsin bin yıllık çınarlarım otel için,
Bana ne?
Bana ne?
Bir diyebilsem,
Ah bir diyebilsem…
Uzanmak istiyorum toprağa,
Şöyle eni konu, çırılçıplak…
Ayaklarımda köpük köpük serinliği Karadeniz’in
Başımda kestanelerin koyu gölgesi…
Yalnız ben,
Yalnız toprak,
Yalnız gökyüzü…
Ve kıvır kıvır saçları,boncuk gözleriyle düşlerimdeki sen…