Güneş vuruyor çöle, kumlar kızgın
Kızmış saç gibi olmuş çölün ortasında
Kasveti toplayıp toplayıp yumak yapan bir ıstırabın koynunda
İki çocukla bir anne oturur, açlıktan kokuyor nefesleri
Ateşte bir tencere kaynatır
Kaynayan aş mı yoksa taş mı bilmez çocuklar?
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta