Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Şiirde güzel hayaller kurulmuş.
Bazen çocuk olmak istiyor insan.
Sorumluluk sahibi olmaksızın, anne ve babanın güveni altında olmanın mutluluğunda..
Tebrik ederim.
Gönül sesiniz hiç susmasın.
''Usandım hayatın bitmez derdinden
Korkar oldum namerdin den,merdin den''........
Aslında bu iki dize şiirin bütün meramını özetliyor...her yaşın kendine göre bir özelliği ve güzelliği var,lakin mertler ve namertler arasında hayat biraz çekilmez hal alıyor...zevkler eziyete dönüşüyor...o yüzden hepimiz eskiye,geçmişe ve çocukluk yıllarımıza dönmek istiyoruz...demek ki daha tatlıymış o günlerimiz....en azından riya yokmuş...ağız tadıyla okudum...o güzel kaleme bol bol selamlar...saygılar...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta