İstesemde Unutulmuyor

hava hafifçe serin
akşam üstü kızıllıkta
bir bankta oturuyorum
ortalıkta bir koşuşturmaca
herkes evine dönüyor
benim hiçbir yere gidesim yok
şiir yazmak istiyorum
kalemi alıyorum elime
sen geliyorsun aklıma
unutmak istedikçe
daha çok hatırlıyorum nedense

gezip dolaştığım yerlerde
bulutlanan gökyüzünde
düşen her yağmur damlasında
hüzünde ve sevinçte
sen geliyorsun aklıma
unutmak istedikçe
daha çok hatırlıyorum nedense

renk renk kır çiçeklerinin doyumsuz seyrinde
rüzgarın her estiğinde
tenime değen meltemde
derince içime çektiğim
mis gibi kır kokusunda
sen geliyorsun aklıma
unutmak istedikçe
daha çok hatırlıyorum nedense

bir şarkı çalındığında
bir şiir okunduğunda
el ele dolaşan çiftler
gökkuşağından geçtiğinde
gökyüzünde kayan
her yıldız dileğimde
sen geliyorsun aklıma
unutmak istedikçe
daha çok hatırlıyorum nedense

sonra derin bir sensizlik sarıyor her yanımı
boğuyor nefessiz kalıyorum adeta
ardından bir acı saplanıyor sol yanıma
gözlerimden düşen her damlada
sen geliyorsun aklıma
unutmak istedikçe
daha çok hatırlıyorum nedense