Yüreğimi çok yaktın külerimi savurdun
Seninle kalamam ki istersen adımı sil
Utanmadan adımı dolaştırma ağzında
Yaşarken öldürdün o adamım tanıma
Gözlerim görmesin ki tanır belki acıdan
Hatırımda kalanı yaktım gömdüm mezara
Doğum günüm başlıyor sabahları gülünce
Eski günler kapandı yenisini bak mutluluk
...
Yanıldım sözlerine beni vurdun bin sefer
Kapanınca yaralar tekrar tekrar kanatın
Sahte olan o yüzün yandığında görecem
Seni günahkar kadın ben ne yaptım ağlatın
…
Acılar unutulmaz yazdım bura okunsun
Benim gibi çekenler gece gündüz okusun
Mutluluğa inanma gün gelir aslan olur
Yakan ele geçmesin yırtar kalmaz düğmeler
...
Kırılmış benim kalbim öz evinden sürgündür
Tek bana deymesinler hasiretim çocuğuma
Beklentim yok kimseden öz elim öz boğazım
Döşme gör bir bakarsın tanımaz olur etraf
Kayıt Tarihi : 24.1.2011 00:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Navruz Kaplan](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/01/24/istersen-adimi-sil.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!