İSTERsEN* Şiiri - İhsan Gürbüz

Fotoğraf: İhsan Gürbüz

Gel ey yar, dinle de söylediğimi,
Boşuna kalbimi kırma istersen...
Canımı sana kul eylediğimi
Bilip de yüzüme vurma istersen...

'Şimdi nerededir, ne yapıyordur,
Kimler sarmalayıp, kim öpüyordur,
Kimlere köledir, kimlere yardır? '
Deyip de günaha girme istersen...

Bana bir başkası uzaktır, eldir,
Gel de aradaki engeli kaldır,
Gülmeyi unutan yüzümü güldür,
Yeniden duvarlar örme istersen...

Yürürken ben ömür denen bu yolda,
Gidemez olsam da, kalsam bir çölde,
Bir yere gitme sen, yanımda kal da,
Bir yudum su bile verme istersen....

Deme, sabah-akşam geliver yeter,
Halimi-hatrımı soruver yeter,
Surat asma, küsme, gülüver yeter,
Kollarınla beni sarma istersen...

Sen gelince hüzün gider, dert biter,
Olmayan bulunur, yetmeyen yeter,
Üzülürüm sonra, içime batar,
'Neden bu gözyaşı? ' sorma istersen...

(30.03.2008 - Alanya)

Fotoğraf: İhsan Gürbüz