İsterse Batsın Güneş Şiiri - Kasım Kobakçı

Selam durdum, ayrılış vaktine,
Fikrim mecnuna döndü, o lahzadan sonra,
Yüreğimden koparıp, uzağa fırlattım suretini,
Ne büyük arzun varmış, uzaklaşmaya.
*
İzah et sebeplerini, fısılda kulağıma,
Terk edenin arkasından, ne demeli acaba?
Sence ne derece basmakalıp, dökülen nağmelerim?
Muamma karşılığın, devirlerce yolunu gözlerim...
*
Mevsimler eskiyip, dökülse de takvimden,
Soğumaz içimdeki yangın, sönmez ateş,
Bir taş kesilsem de, sabrın heybetinden,
Dönmeni umarım, isterse batsın güneş.