Ne eşten ne dosttan fayda görmedim
Her kucak açtığım arkamdan vurdu
Ben düştüm diyene elimi verdim
Verdiğim emekler karşıma durdu.
Bekledim gelmedi huzurlu günler
Aylar yıllar geçti açmadı güller
Kurudu bağ bahçe ötmez bülbüller
Nerde çile varsa hep beni buldu.
Canım dediğim canın çıksın dedi
Ne kardeş ne evlat huzur vermedi
Şu mahzun yüzüm bir gün gülmedi
Felek tokadını hep bana vurdu.
Yaşamdan vazgeçtim ben atık bıktım
Dönüşü olacak köprüler yıktım
Yıllardır gülmedi şu kara bahtım
Bu kötü kaderim beni çok yordu.
Bilal Esen. 23, 09, 2019
Kayıt Tarihi : 21.7.2019 21:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!