Konuşmak isterdim.
Gözlerine bakıp sana olan sevgimi haykıramadığım için.
Oysa ki provasını yapmıştım.
Karşılıklı çay içmek bahanesiyle
Uzun uzun sevdiğimi anlatacaktım.
Görmeni isterdim
Yanında değilde uzaktan doya doya seni sevdiğimi.
Geçen gün saçını farklı yapmıştın.
Çok yakışmıştı.
Gözlerimi üzerinden alamıyordum.
Birde giydiğin uzun mor elbise.
Güzelliğinle birlikte sümbülleri kıskandırırdı.
Hissetmek isterdim.
Teninin bedenime dokunuşunu..
Ruhuma vereceği etkiyi.
Ateşin suyla buluşması gibi miydi?
Yoksa ölüme inat kanseri yenen insanın çıkan saçlarına dokunuşu gibi miydi?
Tatmak isterdim.
Hayatının hayatıma vereceği renkleri.
Acısıyla tatlısıyla doyana kadar tatmak isterdim.
Buram buram kokunun sindiği yemeklerden tatmak isterdim.
Demlediğin çaydan, hiç sevmesem de yapacağın kahveden.
Sen yaptın diye tatmak isterdim.
Koklamak isterdim.
Doya doya içime çekmek isterdim.
Kokunun verdiği güzelliği akciğerime hapseder.
Salmazdım gökyüzüne.
Ağır gelir dünyaya.
Taşımaz bu yükü.
Ve son olarak benim olmanı isterdim.
Saatlerce benimle konuşmanı,
Gözlerinin bana bakmasını,
Ruhunun bedenimden geçerek ruhumu hissetmesini,
Aynı yemeği yemek aynı şeylerden içmeyi,
Kokunun benim tenimde hapis olmasını,
Beni sevmemi isterdim.
Kayıt Tarihi : 6.3.2018 13:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yokluğunu kim ister. Ben istemedim.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!