Söylediğin son sözde değil,
ilk söylediklerinde seni anlamak isterdim
son sözümü ilk sözüm olarak değil,
zamanı geldiğinde söylemiş olmak isterdim
senin davranışlarına ayar çekmek değil,
öfkemi kontrol edebilmek isterdim
yaşadıklarıma ah vah deyip dövünmek değil,
yaşadıklarımızla övünmek isterdim
hayata derin dondurucudan değil
gülümseyen gözlerle bakabilmek isterdim
kuruyan yaprak gibi savrulan değil,
sonbaharda sana yeniden aşık olmak isterdim.
sessizliğin sahibi olmak değil,
mutluluğun kiracısı olabilmek isterdim.
Kayıt Tarihi : 1.1.2015 10:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Savaş Özkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/01/01/isterdim-218.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!