Sana seni seviyorum diyebilmek,
Gelecekten ümit vermek isterdim.
İsterdim;
Çaresizce sürüp giden yalnızlığına son noktayı koymak
Hasretimden tutuşmuş yüreğine yağmur olmak, seni
Sırılsıklam etmek isterdim.
İsterdim;
Dudaklarına değdirdiğin sigaranın yerinde olmak, yalnızlığına gem vurmak
Sıcak nefesini duymak isterdim, kollarımla sarıp sıcak bedenini.
Gözlerinden süzülen yaşlara bir set, karanlık gecelerinde yalnız sana doğan
bir güneş olmak isterdim.
Lakin;
Şu anda bende en az senin kadar yalnızlığa mahkum,
Sensizliğe sürgün edilmiş gibiyim.
Bütün çıkış yollarım tutulmuş,bir adım atamayacak kadar yorgun
Biliyorum; benden gerçek bir umut ışığı bekliyorsun
Ama kendimde bu ışığı yakacak güç bulamıyorum
Senden anlayış, kalbimdeki duyguların istediğin noktaya
gelinceye kadar sabretmeni istiyorum.
Biliyorum hakkım değil;
Senden sabretmeni, beni sonsuza kadar sevmeni,
ve yüreğindeki ateşi durmadan körüklemeni istemek.........
Kayıt Tarihi : 20.1.2011 20:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sedat Kocabey](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/01/20/isterdim-172.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!