İsterdim Şiiri - Havva Keskin

Havva Keskin
64

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

İsterdim

Deseler bana
Bugün kabul olacak ne istersen iste
Ne isterdim biliyormusunuz
Çocuk olmayı
Ağlayınca sütüm gelecek
Yaptıklarıma boşver çocuktur densin isterdim
Bütün gün sokakta oynamayı
Gece anamın göğsünde uyumayı
Bir çift naylon pabuca sevinmeyi isterdim
Kötüyü masallarda var sanmak
Sevilmeyi mecbur bilmek
Üzüntüden beyhaber olmak isterdim
Bir bahçivan pantolonum olsun
İllaki bir düğmesi kopuk
Burnumda yine çiller olmasını isterdim
Horozların kuyruklarını koparıp kızıl dericilik oynamak isterdim
Akşam yemekten sonra
Masal dinlemek
Hayaller ülkesinden bir dünyada
Bugün ne yaptım yarın ne olur demeden
Mışıııl mışıııııl uyumak isterdim
Dünyamında benim gibi küçük olmasını
Rakamları ona kadar saymayı
Paranın ise sadece elma şekeri almaya yaradığını sanmak isterdim
Bayram akşamları elbiselerim baş ucumda
Gece yarısı uyanıp anneme sabah oldumu diye sormak isterdim
Kapı kapı dolaşıp harçlık toplayıp
Kuruşları defalarca saymak isterdim
Daha neler neler varki mazide kalan
Bana kalsa hepsini isterdim
Ama durun istisnadır
Ben yine annemi babamı isterdim
Herşey değişti o günden bugüne ama
Onları hiç değiştirmedim
Ben yine onları isterdim
Bu soruyu bana 45 yıl önce sorsalar
Eminimki o zamanda büyük adam olmak isteyecektim
Ama benimkisi geçmişin korkusu geleceğin kaygısı
Ben geçen yılların kıymetini bilmek isterdim

Havva Keskin
Kayıt Tarihi : 23.3.2008 21:10:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Orhan DEMİRTAŞ
    Orhan DEMİRTAŞ

    harika duygularla yazılmış, kendi içinde sebepleri ve sonuçları belli olan vede kalitesine hayran kaldığım güzel şiirlerden biriyle daha tanışmanın mutluluğuyla selam ve saygılarımı sunuyorum........

    Cevap Yaz
  • Turgay Turan
    Turgay Turan

    Geçen yılların kıymeti...
    Ne hor kullanmışız. Tebrikler


    Gizli aşk

    Yine uzaktan takip ettimde onu,
    Selam verdiklerinden
    Biri olmak istedim...
    Markete giripte alışveriş yapınca,
    Elindeki poşet olmak istedim...
    Sonra yürümeye devam etti.
    Sahil yoluna çıktı.
    Belli bir istikameti yoktu.
    Hedefi olmak istedim...
    Bir ara durdu, denize doğru bakıp bakıp,
    Başını salladı.
    Neye bakıyordu? neyi merak etmişti?
    İşte bildiyimiz deniz, uçsuz bucaksız.
    Sonra bir ara bana doğru baktı.
    Ama beni farketmedi bile.
    Keşke görseydi istedim...
    Sahildeki banklardan birine oturdu.
    Düşünceliydi, dalmış,
    Gitmişti uzaklara.
    Aklındaki olmak istedim.
    Çaktırmadan biraz yaklaştım.
    Biraz daha yaklaştım, az biraz daha.
    Bir anda cesaretimi toplayıp
    Aynı banka oturdum.
    Şöyle bir baktı bana, gülümseyerek.
    Hafif bir tebessüm belirdi yüzümde.
    Gülüştük...
    Sonra bana,
    'Seni tanıyormuyum' diye sordu.
    'Benzettiniz herhalde, sanmam' dedim.
    'Aaaa tanıyorum ben seni' dedi,
    'Bizim evin oralardasın,
    Seni hep karşı kaldırımda görüyorum' dedi.
    Yerin dibine girmek istedim...
    'Bir aşşağı bir yukarı gidip geliyorsun,
    Arada birde bizim eve doğru bakıyorsun.
    Yoksa oralarda birinimi seviyorsun' dedi.
    'Hayır, ben sizin nerede oturduğunuzu bile bilmiyorum' dedim.
    İşte o an ölmek istedim...
    'Buralara pek nadir gelirim.
    Ben yukarı mahallede oturuyorum' dedim.
    'Seni ben okuldan çıkıncada görüyorum hep' dedi
    Hemen kendimi denize atmak istedim...
    Sonra ' bu hafta sonuda sinemada arkamda oturuyordun.'
    Diyince, şaşırdım.
    O herşeyin farkındaydı.
    'Sonraaa, gizli numaralı aramalarda,
    Hep sen geldin aklıma.
    Doğru söyle o senmisin'? demezmi.
    Çok utandım,
    Başımı taşlara vurmak istedim.
    Yalan söylemek istedim, beceremedim.
    Başımı eydim bekledim.
    'İstersen benimle konuşabilirsin' dedi.
    Şok oldum!
    İsmimi söyleyebildim ancak.
    O ne dedi biliyormusun?
    'Memnun oldum'
    Birlikte kalkıp, yürümeye başladık.
    Mutluluktan uçmak istedim...
    O konuşmuyordu,
    Bende söyleyecek laf bulamıyordum.
    Sonra adını söyledi.
    Gözlerinin tam içine baktım,
    Oda ayıramıyordu gözlerini benden.
    Ellerimiz buluşmuştu,sıcacıktı,
    Parmakları titriyordu.
    İyice sokuldu bana,
    Saçları yüzüme gözüme deyiyordu.
    Tam o sırada ayağım kaydı ve film koptu.
    Taşım en sivri yerine başımı çarpmıştım işte.
    Bu rüyaya inanmak istedim.
    Ama;
    Sabah olmuştu.
    Biran evvel kalkıp giyinmem
    Mahallelerine gitmem lazım.
    15-20 Dakika sonra evden çıkıp,
    Okula gidecek.
    Gölgesi gibi arkasından gitmeliyim.
    Onu her zamanki gibi
    Uzaktan takip etmeliyim.
    Akşama kadar kapısında dolaşıp,
    Yeni maceralar için hayal kurmalıyım.
    Rüyalarımda yaşayabilmek için
    Biran evvel yatmak istedim...

    Turgay Turancoşkunoğlu

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (2)

Havva Keskin