İstemiyorum sabah olması,
Çünkü geceler benim dostum,
Kalem kağıtla arkadaş olurum,
İstemiyorum, sabah olmasın...
Geceleri dertlerimi yazacağım,
İçimdekileri bir bir anlatacağım,
Geceler benim dert ortağım,
İstemiyorum, sabah olmasın...
Bir gün anacaksın geceleri,
Sen de okuyacaksın bu heceleri,
Ne güzel şu gecelerin sessizliği,
İstemiyorum, sabah olmasın...
Ertem derki sabah olmasın,
Gündüzler sizin, geceler benim olsun,
Mapushane yıkılıp viran olsun,
İstemiyorum, sabah olmasın...
Sabah olunca bağrım burkulur,
Sanki kalbime hançerler sokulur,
Korkuyorum, belki her şeyimi alıp götürür,
İstemiyorum, sabah olmasın...
İşte mahkumun acı feryadı,
Gecelerdir onun dost ve yari,
Onun için seviyor geceleri,
İstemiyorum, sabah olmasın...
Bir gün okursan bu mısraları,
Belki deli dersin, belki sevdalı,
Ben oldum gecelere sevdalı,
Geceler mahkumun dert durağı,
Sen okurken bu şiir ve yazıları,
Belki çoktandır,mezarım kazılalı,
İşte mahkumun acı feryatları
Garip İzzet yazmış bu yazıları,
İstemiyorum artık, sabah olmasın...
21.03.1979
Elazığ
Kayıt Tarihi : 4.9.2004 15:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!