yannızca sen ol istemiştim yanımda,
ruhuma üfür soluğunu..
haksızlıktı belki,
belkide umarsızca..
farkındaydım tüm karanlıkların,
yoksaymakmıydı bendeki bu tavır..
geceler senle başlamalıydı
ve senle sökmeliydi şafak..
bir bebeğin doğuşu kadar masum olmalıydı...
belkide çok şey istemiştim..
sadece sen ol,sen üfür...
dedim ya en başta;
ben baştan sona kendımdım...
kayboluşlar sarar ruhu
bilinmezlerin en ücrasında..
kayboldum.....
karanlığın ve soğuğun kuytusunda..
hiç olmadığım bir yerde uyanmak ve
hiç giremediğim bir kalpte son bulmak..
Kayıt Tarihi : 19.5.2012 00:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!