Derin izler bırakır uzun yolculuklar.
Azade kılınmaz mı birkaç beden, büyük ölümler.
Yaşayanda yaşatanda baş ucunda mermer.
Birkaç numaraydı maalesef geldi de ortak kader.
Anlamadım nedendi üst üste dizildi taşlar.
Yıkılmasın mı o marşlarla vedaya el sallar.
Körelmişti, en uyuşuklardı, büyüye kapılmışlar.
Yaşamak korkusu sarmış gizlenme dört bir yana.
Meydan okur durur en anlamlı duygulara.
Eli kolu dili uzun kader hırsızları.
İyi bir şey olmasını istemezler.
En makbul dua acının közün içindekinden çıkar.
Kenan Gezici 17/02/2025
Kenan Gezici
Kayıt Tarihi : 18.2.2025 21:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!