İstemem Seni Şiiri - Süleyman Karacabey

İSTEMEM SENİ.

Vefalı yüreğimde nankörün yoktur yeri
Kam olsan damarımda keser atarım seni

Sevdamı görmeyenin kalbimde yoktur yeri
Canuma can katsanda siler atarım seni.

Şu yanan yüreğime çağlayan ırmak olsan
Serinliğine kanıp bir yudum içmem seni

Soğuk gecelerime saf ipekten sim olsan
Yorgan diye çekip üzerime örtmem seni

Yaralardan bin yara daim açtın da bana
Merhemim olsan yaram üstüne sürmem seni.

Güneş olsan göğümde ısıtsan dünyamı
Ter ter olup göğsümden boşa salarım seni.

Donsa dünyam ayazdan buz tutsa ellerim
Yalanların unutup ocakta yakmam seni.

Karanlığa ram olsam gecelerde kaybolsam
Gündüzler adın olsa inan istemem seni.

Nâr’ın içinde yanan şu gönlümün dağında
Muhtaç olsam yağmura yağma istemem seni.

Daralsa ciğerlerim ecel gelse yanıma
Nefes olsan ruhuma bir an solumam seni.

Zindanlara atılıp esir düşse bedenim
Özgürlük yolun olsa inan teperim seni.

Süleyman KARACABEY