Uzun sonra, anlıyorsun.
Uzun uzun boşuna, ödediğin bedelleri.
Ben kardelen kadar hasret kalmadım bahara.
Üzerime yağan kar.
Delip geçmedim kardelen kadar.
Baharı hatırlamak, neyime ki.
Kim ister ki.
Sonu kış olan baharı.
Soğukta öğrendim canlı kalmayı.
Ama kıştayken doğacak güneşi.
Beklemek azda olsa hoşuma gider.
Akşamın ardından açan güneşi.
En uzun gecede bekledim.
Müjdesini sabahın.
Sisli puslu havalar,
En çokta baharda var.
Her bahar aklımı çeler.
Rengârenk çiçekler.
Beklemezler bir ömür.
Solup gider bazısı o gün.
Kenan Gezici 30 /12/2025
Kayıt Tarihi : 30.12.2025 23:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!