Bundan sonra inanamam sözüne
Hakikatin dili olsan istemem!
Saman çöpü kadar gelmem gözüne
Sende servi dalı olsan, istemem!
Çok çağırdım, bir gün çıkıp gelmedin,
Gözyaşlarım sele döndü, silmedin.
Bülbül gibi figandayım, bilmedin
Has bahçenin gülü olsan, istemem!
Boşa dönen değirmenden beterim,
Kendimi yer, yavaş yavaş biterim.
Aç karnımı taşa dayar yatarım;
Sende oğul balı olsan, istemem!
Boğulsam da olmam senin geminde,
Yalan sözün gerçek olmaz yeminde.
Hak yolunda hakikatin ceminde;
Pir elinde dolu olsan, istemem!
Bindebir’im bir kemende takılsam,
Yağlı kurşun gelse yere yıkılsam.
Ateşlerde cayır cayır yakılsam,
Benim için deli olsan, istemem!
13.12.2003
Ozan BindebirKayıt Tarihi : 29.10.2008 18:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanoğlunda zaman zaman minnet etmemek adına bir başkaldırı vardır. Şartlar oluştuğunda ortaya çıkar.
![Ozan Bindebir](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/29/istemem-140.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)