Nemrut ateşine atılıp yakılsam,
Ummanım var desen damlanı istemem.
Karayelin elinden dağlara savrulsam,
Uçan küllerimi görmeni istemem.
Bakışların mızrak kalbime saplanır,
Kelimeler pıtrak usuma kaplanır.
Bir zaman gelir de bu canlar yoklanır,
Lokman hekim olsan sarmanı istemem.
Sarı saçlarını al götür uzağa,
O yeşil gözlerin düşürür tuzağa.
Çıkarır gönlümü koyarım sunağa,
Altın kafesini kırmanı istemem.
Kayıt Tarihi : 8.12.2007 05:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İshak Özlü](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/12/08/istemem-117.jpg)
sizde biliyorsunuz ki biz toplum olarak siir yazmaya meyilli insanlariz ama nedendir anlamiyorum yazdiklarimizi dahi okumuyoruz...
ben Yakup icik olarak bu ayrintilari sadece nazimin gectigi sizin gibi cok degerli ve anlayisli dostlarima söyleyebiliyorum...
sitemleri saymıyorum,çünkü sitem de sevgiden doğar üstad. :))
tebrikler/devamına.
Osman AVCI
Saygılar muhabbetler
TÜM YORUMLAR (22)