1.
yokuşun üstünde
bekler gibiyim
akması hemen boşalacak, heyelanımsı
toprak, aklı karış karış havada
ağzımda dağılmış bir ıslık
ve seni kucaklayan
kollarım gibi dağınık bir yatak
tam da orada uyanmış gibiyim
(uzun süren bir esneme süresi… o kadar uzun duruyor ki ağzında, sesi kollarından çıkıyor… saklıyor penceren kırık camının ardındakini, esnemen bitip gözlerini kırpıştırdığında… ortasındasın bir öykünün… seni yazıyorum kendime…)
2.
gözlerim hırçın
bakmıyor bile sana, umursamıyor
dinlemiyorum bile söylediklerini
yakmıyorum hiçbir şeyini
yokmuşum gibi davranıyorum sana
-oysa uzun zaman olamadı daha
hepsi hepsi bir uyku süresi
gidemedin daha istediğim zamana
bitmedin-
3.
(hiç kalmadı ki onlardan, bir telefon kulübesinde elin almacı kavramış ortasından, gözlerin benimki kadar hırçın ve hırçınlık sese dönüşmüş, öfkeli bir heyecan. sende hiç kalmadı ki onlardan)
yağmur koruyor seni
kupkuru bir zamanın ortası
yaratılacak ne varsa tükenmişti oysa
kayalar tuz tuz olmuştu
yokuş olmuştu, yokuşun başında aklı havalarda bir ıslık
oysa en aşağılara akmayı
yuvarlanmayı hissetmek
hiç kalmadı ki onlardan
4.
-uzun sürdü
o kadar uzun ki uyanmak
yatağın yatak olamadı
kollarında durdun
gidemedin-
Kayıt Tarihi : 26.1.2009 07:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Cumhur, ne güzel resim çizmişsin yine. Gözlerim aydınlandı.
En çok da ne hoşuma gitti biliyor musun.. Telefon kulübesi :)
Sevgiler...
TÜM YORUMLAR (1)