Vay Halimize Şiiri - Midayet Kara

Memleket gitti gidiyor, susuyor diller
Yine ağır geldi zamlar, kırıldı beller
Garip guraba haline, gülüyor eller
Bir de fakirin haline, bakınız beyler

Birileri havyar yer, bal ile beslenir
Fakir fukara bilmez, hizmeti üslenir
Emekli halini bilen, biraz hislenir
Şu emeklinin haline, bakınız beyler

Birileri para üstüne, para ekler
Emekli maaş peşinde, kuyrukta bekler
Uzayıp gider kuyruklar, kalpleri tekler
Bakın şu yerde yatanın, haline beyler

Çiftçi yaptığı hasadı, yele veriyor
Yapacağı tek iş kaldı, oda biliyor
Bakanın aldığı karar, onu geriyor
Bir de bakın çiftçimizin, haline beyler

Memleket toprakları, düşmana satıldı
Buna karşı çıkan herkes, dama atıldı
Zaman gelmeden, kış uykusuna yatıldı
Neden bu milletin gözü, dalıyor beyler

Bakın özelleştirmeyle, sigorta bitti
Üstü üstüne gelen zam, maaş eritti
İnsan hakları kalmadı, o elden gitti
Bir de sigortasızlara, bakınız beyler

İnsanlık adına diye, savaş yaparlar
Allah diyerek, paraya pula taparlar
Utanmazlar asla, memleketi satarlar
Bir de milletin haline, bakınız beyler

Bir el girip, şanlı ordumuzu dağıttı
Hiç kimse aldırmadı, yan gelip yattı
Bir tek kararname ile, ordumuz bitti
Bir de askerin haline, bakınız beyler

Halimize ağlar oldu, dağlar dereler
Amerikan üssü olduk, bitti çareler
Midayet’im bu yürekte, geçmez yâreler
Akıyor gözümün yaşı, durmuyor beyler
(0943) Mayıs 2011