Daha bahar gelecek.Gökgürültülü yağmurlarda alıp çayımı camın önünde seyre dalacağım.Mevsim bahar olunca her şey güzel olacak.
Üşüyüp bir ateş yakacağım. Sevdiğim bir şarkı ve mutfaktan yemek kokuları gelirken sevdiklerimle diz dize olacağım...Olmaz mı dersiniz? Bazen ömürlük hayaller kurar insan. Bir ömürlük. Fakat ben hayal kurarken bile hep gerçekçi olalı yıllar oldu. Masalların bu dünyaya ait olmadığını öğrendiğim günden beri. Gerçekle barışmak hayalle yaşamaktan çok daha kolay geliyor artık..Değişir miyim bilmem hızıma kendim de yetişemiyorum ama hal böyle...
Ben bir çay içmeye gidiyorum,yanına belki bir sigara... Bir de güzel şarkı. İşte öyle bir şey...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
