Sözlerini bilmediğim bir türküyü söylüyor dilim
Ve ellerim hiç çalmadığı bir gitarda notalara basıyor
Melodi biraz hüzünlü ayrılığı anlatıyor sanki
Gittiğin gün kaldığım pencere kenarındayım yine
Ağlamıyorum desem yalan olur
Her ne kadar erkekler ağlamasa da
Ben sana daha önce de söylemiştim
Ben çok ağladım ardından
Kimi gün yağmur yağdı gözyaşımın üstüne
Kimi gün ben yağmurun
Kışlar geçti yazlar geçti
Ama bahar hiç olmadı
Ya hasretinden yandım
Yada sevdandan uzakta soğukta kaldım
Kimselere söyleyemedim özlediğimi seni
Veya kulağımda sesinin hala çınladığını
Kimselerde yaramı onarmaya çalışmadı bu yüzden
Şimdi kimsesizim desem gelirmisin kimsem olmaya
Veya bakarmısın gözlerime öyle aşık aşık
Yada ne dersin sen gel ve sadece öyle dur
Ben bakayım sana kör gözlerim açılsın
Ellerini tutayım can bulsun çürümüş bedenim
Bir kelam et sağır kulaklarım duysun
Sen sadece gel ve hiçbir şey yapma
Ben seni o kadar çok özledim ki
Zaten seni görmeye dayanır mı artık bu yürek onu da bilmem
Hani vardır ya büyük aşıklar yıllar sonra tekrar buluşur
Ve biri heyecanına yenilip hayata veda eder
İşte öyle be
Kayıt Tarihi : 18.6.2004 12:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tunahan Ermihan](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/06/18/iste-oyle-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!