İşte öldüm Şiiri - Mahmut Hepvarol

İşte öldüm sevgili,
Sakın! Sakın! Gelme mezarıma,
Bırak beni bana!
Kirli ellerinle dokunma,
Pişmanlıklarını,keşkelerini, yalanlarını
dökme toprağıma!
Yalan kalbinle, unutulmuş yeminlerinle,
Gelme mezarıma sevgili,
Pisliğini bulaştırma toprağıma,
Dökme timsah gözyaşlarını üzerime,
Kirletme kefenimin beyazını,
Sende biliyorsun,
Ne yaşarken inandım sana,
Ne de ölüyken inanırım sana,
Gidişlerin sevdalısı, yalancı sevgili,
Bırak beni bana, çık git sevgili,
GİT sevgili git...

Hayatımı uğruna harcadım,
GÖRMEDİN...
Gözlerinin önünde eridim,
SEZMEDİN...
Yalvardım, yakardım, ağladım,
Gözyaşlarımı SİLMEDİN...
Herkes gider, yarim gitmez dedim,
GELMEDİN...
El ver dedim aşkına,
ŞAMAR oldun kalbime,
Şimdi hangi yüzle geldin, söylesene!
Yalanlarınla kirlettiğin sevdan,
Karşında yatıyor işte,
Dilsiz bak bu çukur,
Ayağının dibindeyim,
Şimdi ağlasan ne fayda,
Seviyorum desen ne fayda,
KENDİ kendine konuş dur,
İyi dinle sevgili,
KABRİMDEN sana sesleniyorum,
Bu bir fatihanın sesidir,
Bırak vicdanını toprağıma,
Öylece çık git mezarımdan,
Senden kalan, tek temiz şeyle,
Mezarımda rahat uyayim sevgili,
Git sevgili git sevgili...