Ey insan;
Ayağınla toprağa basmıyorsan,
Omuzlarda yürüyorsan
Uçtuğunu sanıyorsan
Toprağa en yakın olduğun an
İşte o an.
Gidiyorsan varış ona,
Kaçıyorsan kaçış ona.
Eller yerde, yüzün yerde
Açılır perde secdeleede.
O'na en yakın olduğun an
İşte o an.
Yağmurlarda ıslanıyorsan,
Sırılsıklam olurya insan.
Gözler cıvıl cıvıl
İçten içe coşuyorsan
Ağlıyorsan, gülüyorsan
Velhasıl yaşıyorsan
Ölüme en yakın olduğun an
İşte o an.
Kayıt Tarihi : 12.12.2016 11:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!