İşte Gidiyorum Şiiri - Mustafa Erol

İŞTE GİDİYORUM

Nasıl bir ömürdür bu,
Her günü ıstırap her günü zulüm.
Elemlere sebeptir nice tabu.
Ruh meskenim dar gelir bana,
Göz kırpmakta sanki ölüm.
İnce bir zar derim ölümle hayat için.
Mutluluğu eller tadar,
Küskünlüğü bilmem ki bana niçin..
Aklım akletmez farkı fark etmeyi.
Gönlüm bilmez, bilemez aşktan çark etmeyi.
Ne getirirse getirsin aşk, netice olarak.
Gelecek bu ömrün sonu,
Aşka âşık olarak.

Ne zaman bir söz duysam,
Yâri duyarım söz olarak..
Her sözde yâr var derim.
Ne zaman bir göz görsem,
Yâri görmüştür gözüm aslında.
Görülmemiştir böyle bir aşk,
Bilsin tüm dünya insan neslinde.
Çünkü yandı özüm, emsalsiz bir göze.
Yanacak da ta Haşre kadar,
Gelemesek de, bir an bile göz göze.
İşte bu yüzden bu aşka Mahşeri diyorum.
Mahşerde kavuşmak varsa,
İşte; gidiyorum.

Mustafa EROL
17.10.2015
Manavgat / Antalya