İşte gidiyorum Şiiri - Mahmut Hepvarol

Bugün son kez gülüyorum sana kadın/adam
kuş tüyü gerdanına,
son buselerimi kondurup,
tebessümlerimi bir bir geri alarak;
gidiyorum bu şehirden,
son kez hayalini okşuyorum,
o yalnız ağacın altındaki gölgeni,
son kez öpüyorum,
kirpiklerine, dudak izlerimi bırakıp
son kez soluyorum seni kadın/adam
nefesimi ay parçası tenine emanet edip,
kırık kalbimi tenine,
dokunuşlarımı,
kalan ömrüne gömerek gidiyorum,
gidiyorum kadın/adam

bugün, son kez ağlıyorum kadın/adam
yarım kalan bir kitap gibi,
kapatıyorum gözyaşlarımı sana,
bir mum ateşinde,
alev alev yaktığımız aşkı,
sana hediye ediyorum,
istersen bazen,
yanan bir aşkın, külleri arasından,
gözyaşlarımı bulup dokunursun,
dokunki!
son gülüşümün özlemi sarsın heryanını,
bugün bu şehirden gidiyorum ,
gidiyorum kadın/adam

bugün, son kez gülüyorum sana kadın/adam
o eski tren raylarında,
gülerek yürüdüğümüz adımlarımızı,
sana bırakıp gidiyorum,
her hatırayı, karanlık rayların
en ücra köşelerine saklayarak gidiyorum,
güneşi gökyüzünden söküp,
her yanını karanlığa esir edip gidiyorum
bugün ışığını alıyorum,
sana mahkum olan ruhumu,
özgürlüğüne koşturuyorum kadın/adam
seni azılı acılara, köle ediyorum,
bugün gülüşümü,
son kez adımlarıma bir bir koyup,
seni o eski raylarda bırakıp,
gidiyorum kadın/adam
gidiyorum kadın/adam

bugün, son kez ağlıyorum kadın/adam
kanlı gözyaşlarımı,
en azılı dalgalarda yıkayıp,
gözyaşlarımla abdest alıp,
kalbimi pisliğinden arındırıp,
sana ahlar yakarak gidiyorum kadın/adam
inancımı, beni yakan seni,
sözlerini, gülüşlerimi, yalan aşkını,
kül ederek gidiyorum,
sana olan imanımı, yok ederek gidiyorum,
sana ağlayan gözbebeklerimi,
susturup gidiyorum kadın/adam
gözyaşlarımı helak eden bu şehre,
seni gömerek gidiyorum kadın/adam
bugün son kez,
gülerken ağlıyorum be kadın/adam
gülerken ağlatan seni,
son kez;
sana verip gidiyorum kadın/adam