İşte gidiyorum Şiiri - Ali İhsan Karataş

İşte gidiyorum...
Seni,sensizliğe terk ediyorum.
Olmayan aşkımıza ağlıyorum,gidemezsin diyordun ya,
İşte gidiyorum...
Yine seni özlüyorum.Gözlerini unuttum,sen yoksun diyorum...
Aklımdan kopan parçalar,çığlıklar.
Yormuyorum gönlümü,nefes kalmadı ve harcanacak güç.
Git diyordun ya,işte gidiyorum...
Bakmıyorum arkama,ardında kalanlara.
Korkmuyorum yalnızlıktan,kaçmıyorum gerçeklerden.
Karanlık sokaklar meskenim öyle ya; senden çok sıcak,
sensizliği ısıtacak...
Bulmasamda,bilmesemde,görmesemde varlığın dert bende,yokluğun gibi.
Unuttum aklımdaki kelimelerini,gözlerini,saçlarını...
Onlar benim yolumu kapatmadan önce,sessizliğe sensizlikle açılıyorum.
Ve işte gidiyorum...
Aklımdaki bulantı,gönlündeki sığıntı,sokağında döküntü olarak kalıyorum.
İşte gidiyorum.İz bırakmadan,küskün bir rüzğarın sert esintisiyle yalnızlığa
yelken açıyorum.İşte gidiyorum...