Şu alemin hırkasını
Ördüm işte gidiyorum
Kaf dağının arkasını
Gördüm işte gidiyorum
Ben olmadım ben içinde
Kol kırıldı yen içinde
Gün görmedim gün içinde
Sürdüm işte gidiyorum
Şiir oldum türkü oldum
Kör imana korku oldum
Karun,beyin kürkü oldum
Sardım işte gidiyorum
Kimi açtı kimi de tok
Tokun açtan haberi yok
Adaletsiz kalemi çok
Kırdım işte gidiyorum
Bu vicdanım sızlayarak
Ham yaramı tuzlayarak
Tabutumu yüzleyerek
Serdim işte gidiyorum
Sevgiyle yazdım adımı
Attığım her bir adımı
Şu toprağa muradımı
Verdim işte gidiyorum
Bir canımı kar eyledim
Son mekanı yar eyledim
Toprağımı car eyledim
Vardım işte gidiyorum
Sardı beni bu dert ağım
Kandil idim bitti yağım
Böyle gitti gençlik çağım
Yardım işte gidiyorum
Gururumu bir varlığa
Değişmedim hiç darlığa
Umudumu mezarlığa
Kardım işte gidiyorum
Sahtecinin sahte zikri
Halkı uyut diyen fikri
Hakka değil kula şükrü
Yerdim işte gidiyorum
Ak gömleğin aldı giyen
Çok olmuştur deli diyen
Defterimi ebediyen
Dürdüm işte gidiyorum
Felek ile ben diş dişe
Geldim elde düştü şişe
Saatimi yirmi beşe
Kurdum işte gidiyorum
Der İlhami dünya hali
Ölüm haktır amma tali
Rüya diye bu hayali
Yordum işte gidiyorum
Kayıt Tarihi : 21.8.2009 21:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok güzel bir şiir üç dört tane türkü bir iki tane ilahi çıkar bunda ama ne yazıkki seni beni okumak duymak istemiyorar hece artık garip oldu sahipsiz kaldı ne ise gene biz hececiler birbirimizi yoklayalım klayalım gerisi ne düşünürse düşünsün kendieri bilir değil mi?
TÜM YORUMLAR (3)