Sözün senin, dinleyene
Öğrenip de işleyene
Cahil set çekemez önüme
Sana geldim öğretmenim.
Rehber oldun coğrafyada
Çözüm oldun matematikte
Kılavuzsun öz Türkçemde
Teşekkürler öğretmenim.
Saymayı büyüklerimi
Küçüklerimi sevmeyi
Emek verip kazanmayı
Sen öğrettin öğretmenim.
Derdini bırakıp sınıfın dışında
Memleketin kara kışında
Başöğretmenim’in bakışında
Seni gördüm öğretmenim
Sende gördüm vefayı,
Gözlerindeki cefayı.
Başımı okşadığın elini
Öpmeye geldim öğretmenim.
Sayende nice sınavlar aşıp
Cehalete savaş açıp
Kalemimi kuşanıp
İşte geldim öğretmenim.
İst. 24 Kasım 2005
(Tüm öğretmenlere sevgi, saygı ve sonsuz teşekkürlerimle.)
Kayıt Tarihi : 24.11.2005 08:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bizim çocukluğumuzda,
Oyun hamurları yoktu.
Hazır oyuncaklar da…
Ben çamurla oynardım.
Kilden insanlar yapardım.
Masada kitap okuyan…
Hiç araba yapmadım.
Ev de, villa da köşk de
Saraylar da yapmadım
Şimdi öğretmenim ben.
Arabam yok,evim yok…
Dert de değil ki zaten.
Sadece okumuş..!
Adam gibi adam olmuş…
Öğrencilerim var
..........................................
Neymiş efendim...? !
Atı alan üsküdarı geçmiş miş..!
Cehenneme kadar yolları var
Gözlerindeki cefayı.
Başımı okşadığın elini
Öpmeye geldim öğretmenim.
.
Vefanı ve duyarlı yüreğini kutluyorum...
Şiirin de çok anlamlı ve güzel.
Bir öğretmn olarak sana sevgilerimi gönderiyorum.
Mehmet Nacar
sevgiyle
sevgiler..
TÜM YORUMLAR (6)