İşte bu sessizliktir Şiiri - Zeynep Beşen

iki beyaz sayfa
sayfanın arasında iki siyah halka
halkaların içine iki damla kahve
iki damlanın ortasına iki keskin nokta
yenilmek gözlerine çok müsaittir mesela
yüzüne işlenmiş harfleri heceye vursam
biliyorum aşk kendine yeni yeni işlevler arar
hiç kusuruma bakma
ellerim gözümün gördüklerini yazar
iki bütün on hane
onlarla aşkı avuçlarıma topla sana
iki devlet yüz renk
duyumsadıklarını yüreğime aktar sana
sen bilmiyorsun
tüm ormanlar saçlarından beslenir
serçeler omuzlarına ev kurar
ahir evvelden yurtları ora dır
senin omuzların
dünyanın inceliğidir.
döşünde uyur geceler
bağrında gündüzler meneviş ler açar
ve bir kıyamet ancak teninden kopar.
güllerin ince ince kuruduğu yer çenenin üstü
burnunun altında dır.
say ki dünyanın en göbeğine kurulmuştur.
nerede bir tepe görsem yanaklarından düşmüştür
öyle sen bakar.
kaşların say ki keskin uçurumlar dır
yüreği olanın yürüdüğü mekandır.
kirpiklerinin gölgesinde uyurken çocuklar
kirpiğinin her bir telinde
kaç kez idam edildiğimin haddini bakışlarına sor.
ve dünyanın tüm poyrazları teninden sonra
tüm hırçınlığıyla bana uğrar
yenilmek suretine ve sana
işte bu sessizliktir.