İşte Bu Bir Bütün Şiiri - Reşat Öztoprak

Nereye baksam sen çıkıyorsun;
Televizyon üstündeki ağaçlara
Masadaki çiçeklere ve içindeki suya,
Bardağa ve bardaktaki çaya
Öyle ki sigaraya ve dumana,
Dumanın uçup gittiği tavana,
Görünen olan ayna camında...

Nereye çıksam sen geliyorsun;
Sokağa, sokaktaki ağaçlara
Ve dallarında mahsur kalmış
Kedilere dokununca yaprağında,
Duyduğum her şeyde olduğu gibi;
Satıcısının bağırışında ve
Simitin susamında en çok.

Nereye dokunsam sen oluyorsun;
Bir evin duvarlarına ve yaşamışlıklarına,
Her bir taşındaki gördüğüm hatırasına,
Köpeklere bir cami avlusunda
Ve martılara kilise çanında.
Denizin dalgadaki suyuna ve aşk kadar güzel
Denizini yetim bırakmayan anasına...

Neyi dinlesem neyi okusam,
Yine sen ihtişamınla çıkıyorsun karşıma.
Hangi şiire dokunsam ve hangi şarkıyı
Sokak sokak gezsem,
Her harfinde ve çıkınca nakaratlarına,
Yine sen olu-veriyorsun baktığım;
İşte bu bütün aşıklığımla...