İşte Böyle Sürgünde Şiiri - Aziz Fehmi

Kayalık dağa karşı bir odadayım
Haziranın ortasında sanki kıştayım
Uzakta insan gözleyen bir cami var
Sadece minarenin bakışlarındayım

Dağ gökyüzünü deliyor en tepede
Yamaçta birkaç ev üstlerinde tente
Görünürde belki hayat var gibi ama
Yaşadığım sanki sinemadan bir perde

Etrafta üç beş insan gelip gidiyorlar
Arada bir şey lazım mı diye soruyorlar
Neden burada olduğumu bilseler de
Hiçbiri senden haber vermiyorlar

Acı gelmiyor bana sürgün olmak
Her zaman onu bildim tek dayanak
Ben yalnız sana üzülüyorum Gönlüm
Sana yakışmadı böyle zulüm yapmak

Bu dünyada misafiriz kalıcı değil
İnsan yaratılmışız âlemde hayvan değil
Meleklerin zalimleştiği şu hayatta
Kötüleri anlamak gerçekten güç değil